Ozobot to robot, który potrafi wykonywać rozkazy zakodowane kolorami. Za pomocą kredek i flamastrów w prosty sposób staraliśmy się napisać swoje pierwsze programy. Poznaliśmy odpowiednie kody i mając na uwadze podane warunki musieliśmy zaprogramować drogę dla ozobota na kwiatku czy kocie. Zanim jednak zabraliśmy się za kolorowanie drogi, poznaliśmy szczegółowo budowę tulipana, zakodowaliśmy kwiaty na macie edukacyjnej i karcie do kodowania.

Z małym przyjacielem miały okazję zapoznać się również dwie klasy przedszkolne. Jedna z nich rysowała trasę dla rakiety, natomiast druga stworzyła swoją galaktykę. Tymi działaniami obie klasy zakończyły tygodniową tematykę o kosmosie.

Nie zawsze robot wykonał to, co zamierzaliśmy, spowodowane to było użyciem złych kodów, czy też niestarannym wykonaniem kolorowej drogi. Dzięki temu zrozumieliśmy, że robot wykona tylko to, co odczyta, a to z kolei zależy od nas. Ta informacja zwrotna wiele nas nauczyła i kiedy w marcu, przed świętami, pani Marzena Bednarz – mama jednego z uczniów klasy 1a, pożyczyła nam swojego prywatnego ozobota, byliśmy bardzo skupieni i nie popełniliśmy już wcześniejszych błędów. Kodowaliśmy drogę na wielkanocnych jajkach i zajączkach – ozobot musiał z odpowiednią prędkością poruszać się po drodze, czy też w odpowiednim miejscu zatrzymywać się. Nawet nie wiemy kiedy zrodził się plan połączenia kart pracy i rozszerzenia drogi dla ozobota. Niektórzy natomiast stworzyli swoje trasy i ułożyli do nich niesamowite historie. Na macie edukacyjnej kodowaliśmy wielkanocne symbole oraz koszyk na pisanki.

Nie mając ozobota też dobrze się bawimy: używamy tablicy multimedialnej podczas pracy z platformą „Godzina kodowania”, czy też realizujemy zadania offline z programu. Ostatnio kodowaliśmy drogę do Wiosny.  Uczniowie tworzyli kody w zespołach, uwzględniając podane w zadaniu warunki, następnie porównywaliśmy wszystkie zaproponowane rozwiązania i spróbowaliśmy wybrać to najbardziej optymalne. Ponadto, dzięki temu zadaniu, przypomnieliśmy sobie wiadomości na temat prac wiosennych w ogrodzie oraz rozwijaliśmy orientację przestrzenną.

 Małgorzata Kisiel