„Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy, ponieważ wiedza jest ograniczona” - mawiał Alberta Einstein. 

Kolejne spotkanie w klasie 3 b zaowocowało stworzeniem przepisu na dobre relacje. Kształtowanie kompetencji z zakresu umiejętności społecznych i inteligencji emocjonalnej jest czynnikiem ochronnym w sytuacji kryzysu... budowanie i podtrzymywanie przyjaźni i bliskich związków chroni nasze zdrowie psychiczne, wspiera poczucie własnej wartości i zapewnia bezpieczny grunt w chwiejnych czasach. Zatem bądź życzliwy dla innych, otwarty, znajdź czas na rozmowę i nade wszystko - bądź szczery w relacjach - zdejmij maskę ? A także - co dodały na koniec zajęć dzieci - wybaczaj ... 

W pewną listopadową środę odwiedziłam klasę 0c. Dzieci przywitały mnie sporą energią i  entuzjazmem. Pomyślałam - to będzie ich dzień , ich pomysły , niech te kilka godzin należy do tej grupy. Trudno wyjść z roli „typowego belfra”  ? , postanowiłam  jednak obserwować potrzeby dzieci i podążać za nimi, nie narzucać a raczej prowadzić i wspierać. Potrafiły tak wiele ! Proponowałam im zajęcia, dzieci rozważały moje pomysły, miały także  swoje propozycje, negocjowaly, , wyrażały swoje zdanie. Klasa 0c to fantastyczna grupa, współpracująca ze sobą, empatyczna. Pomyślałam - pandemia zabiera nam życie społeczne, a to właśnie ono gwarantuje dobre samopoczucie i zdrowie psychiczne. W relacjach siła i moc - doceń zatem to, że obok masz kogoś kto Cię wspiera , że dzieci bawią się ze sobą i niesie im to radość . W bezpośrednim kontakcie z drugim człowiekiem jest coś wyjątkowego. To właśnie zobaczyłam wczoraj wśród tych dzieci.

W poniedziałkowy poranek zawitałam do klasy 3b. Dzieci były ZASKOCZONE, czekały przecież na wychowawcę. Z ZACIEKAWIENIEM zaczęły jednak zadawać pytania... kim jestem i co będziemy robić. Zaczęliśmy rozmowę dotyczącą EMOCJI, tego co czują podczas pandemii a także w codziennych sytuacjach. Pojawiły się LĘK i STRACH, bo wirus krąży i nadal nie wiemy kiedy odejdzie. Była FRUSTRACJA i obawa, że szkoła może zostać całkowicie zamknięta. Pojawiła się też RADOŚĆ, bo nadal możemy się ze sobą spotykać. Był i SMUTEK - jedna z dziewczynek wyprowadza się  i  niebawem zmieni szkołę. To spotkanie było naprawdę potrzebne, rozmowy o tym, co wszyscy przeżywamy, niekoniecznie zakończone pocieszeniem : „Będzie dobrze„ - są bardzo ważne.